Story

สวัสดีกันอีกหนึ่งวันนะคะ จากที่อิฉันได้เล่าว่า ทางมิซซังได้อนุมัติให้ทำพิพิธภัณฑ์ได้นั้นก็มาคิดกับตัวเองว่า เอาละซี มาถึงตอนนี้จึงได้เริ่มรู้สึกตัวว่า เออ มันเร็วเกินไปหรือเปล่าเนี่ย เรายังไม่ทันได้ตั้งตัว รวบรวมอะไรๆเป็นชิ้นเป็นอันเลย จึงต้องเริ่มต้นตั้งสติให้ดี สูดหายใจลึกๆ แล้วเริ่มเรียบเรียงขั้นตอน แนวทางดำเนินการให้เป็นขั้นเป็นตอน ต่อๆไป โดยชั้นแรกเลยก็มีการเรียกประชุมบรรดาสมาชิกผู้ร่วมลงเรือลำเดียวกันแล้ว จะโดยเต็มใจหรือไม่ก็ตาม เป็นอันว่าต้องตกบันไดพลอยโจนไปกับเราด้วยกัน หละ สมาชิกที่ว่านี้ก็แน่นอนต้อง มี อิฉันนี่ พร้อมด้วย คุณสามี(ผู้แอบเตรียมการไว้นานแล้วตั้งแต่อิฉันปรารภว่าอยากทำพิพิธภัณฑ์ อันนี้เธอบอกเอง) ลูกสาวเรา น้องสาว 2คน น้องเขยผู้เป็นกำลังสำคัญอีกแรงหนึ่ง และที่สำคัญ มีอาจารย์ ผู้เชี่ยวชาญเรื่องของฝั่งธนบุรี โดยเฉพาะแถวๆกุฎีจีน โดยที่ทั้งสองท่านนี้ได้เคยหลวมตัวตกปากรับคำเราไว้ว่า หากเราทำพิพิธภัณฑ์เมื่อไหร่ ยินดีช่วยเต็มที่ เราจึงได้ตัวเธอทั้งสองท่านมาเป็นทั้งที่ปรึกษาและสมยอมช่วยเราทำงานด้วยความที่ที่มีใจรักทางด้านนี้อยู่แล้วเป็นทุน ในระหว่างที่กำลังปรึกษาเกี่ยวกับทางด้านวิชาการกันอยู่ พวกออกแบบ(ก็พวกคุณสามี คุณลูกสาว คุณน้องเขย … Read More

สวัสดึค่ะ วันนี้อิฉันขอเล่าเรื่องต่อจากคราวที่แล้วนะคะ คราวนี้ พอได้เวลาที่พี่เข้าของบ้านนี้ถือเป็นกิจวัตรประจำทุกเดือนที่ต้องมาเยี่ยมแม่กับป้าของอิฉัน ซึ่งเป็นน้าของพี่คนนี้ แหละค่ะ อิฉันก็รอ อดทนรอ จนพี่เค้าจะกลับบ้านและมีเวลาคุยกับอิฉันแล้ว นั่นแหละ อิฉันจึงได้เริ่มต้นเจรจาถึงโครงการบ้านกุฎีจีน พิพิธภัณฑ์ท้องถิ่นในฝันของเรา (คืออิฉันและคุณสามีละค่ะ) และถามถึงเรื่องบ้านเลย พี่ก็อึ้งไปบอกว่ายังไม่เคยคิดถึงเรื่องขายบ้านนี้เลย นิ่งไปอีกพัก ซึ่งรู้สึกว่ายาวนานมากสำหรับเรา แล้ว พี่ก็พูดต่อว่าแต่โครงการดีนะ ไม่ได้เอาบ้านไปทำอย่างอื่น อ้ะ อย่างนี้ค่อยใจชื้น พี่ขอคิดดูก่อนนะ รอได้ค่ะ อิฉันรอได้ อันนี้คิดในใจ สามอาทิตย์ต่อมา ก็ได้รับคำตอบอันน่ายินดีว่าพี่ตกลง อิฉัน ดีใจมาก เริ่มเห็นเป็นรูปร่างเลือนลางแล้วฝันเรา ถึงแม้ขั้นตอนจะยังมีอีกมากมายกว่าจะลงมือทำอะไรๆได้ เพราะที่ดินของกุฎีจีนนั้นเป็นที่ดินที่ได้รับพระราชทานมาจากสมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราชพระราชทานแก่มิซซังโรมันคาทอลิค ดังนั้น ในการโอนสิทธิ์สิ่งปลูกสร้างและสิทธิการเช่าที่ดิน และการประกอบกิจการที่ไม่ใช้เป็นที่อยู่อาศัย ขะต้องได้รับอนุมัติจากมิซซังเสียก่อนจึงจะดำเนินการใดๆได้ ในการขออนุมัตินี้ กว่าจะรวบรวมเอกสารได้ครบถ้วน ถูกต้อง … Read More

นี่คือภาพภายนอก ของพิพิธภัณฑ์บ้านกุฎีจีนซึ่ง เมื่อเสร็จแล้วหน้าตาของพิพิธภัณฑ์ของเราก็จะเป็นอย่างที่เห็นนี่หละค่ะ ที่มาของบ้านหลังนี้ก็คือ เดิมเป็นบ้านของป้าอิฉันเองค่ะ สร้างตั้งแต่สมัยรัชกาลที่ ๗ ซึ่งรวมแล้วก็ประมาณ แปดสิบกว่าปีคงจะได้ โดยฝีมือของช่างชาวจีน ชื่อว่า พุก ซึ่งมาถึงตอนนี้ทั้งป้าและลุงเขยของอิฉัน ก็ได้ลาจากโลกนี้ไปเฝ้าพระเจ้ากันหมดแล้ว เหลือเพียงลูกพี่ลูกน้องของอิฉันซึ่งเป็นลูกชายคนเดียวของป้า ซึงเขาก็ได้ย้ายครอบครัวไปอยู่นอกกุฎีจีนนานแล้ว แต่ก็ไม่อยากขายบ้านให้ใครก็ได้เข้า มาอยู่ มาเปลี่ยนแปลงบ้านที่พี่เคยอยูมาตั้งแต่เกิด พี่เขาเลยปิดทิ้งไว้เฉยๆ กระทั่งอิฉัน ที่กำลังอยากทำพิพิธภัณฑ์แบบบ้านๆ และก็กำลังมองหาบ้านที่เหมาะๆในการนี้อยู่ ไปเดินรดน้ำต้นไม้แถวๆบริเวณหน้าบ้านของอิฉันเอง ซึ่งอยู่ตรงข้ามกับบ้านหลังนี้ (ตอนโพล้เพล้เล็กน้อย) ปล่าวๆ อย่าไปคิดว่ามีเรื่องผีๆลึกลับมาเล่าให้เพื่อนๆฟัง ไม่มีค่ะไม่มี พอดีกับคุณสามีก็ไปช่วยกันรดน้ำต้นไม้ ก็มองๆบ้านหลังนี้อยู่แล้วเหมือนกัน เลยเกิดความคิดเดียวกัน(ใจตรงกันนั่นแหละ) อ้าวๆอย่ายิ้มๆๆ ใจตรงกันมานานแล้ว อิ อิว่า เราควรจะลองทาบทามพี่เค้าดูว่าหากเราจะทำพิพิธภัณฑ์จะยอมไหม คราวนี้มีลุ้นแล้วค่ะ อ้าวเรื่องเริ่มยาว พรุ่งนี้ตอใหม่นะคะ … Read More